|
درباره وبلاگ  سفر غریبی داشتم توی اون چشم سیاهت، سفری که برنگشتم گم شدم توی نگاهت، یه دل ساده ی ساده کوله بار سفرم بود، چشم تو مثل یه سایه همه جا همسفرم بود، تو شدی خون تو رگهام، من دیگه خودم نبودم، برای نفس کشیدن دیگه محتاج تو بودم ................................ این وبلاگ برای و فدای تمامی کسانی است که از روزگار نامروت زخم خورده اند و روزگارشان بر خلاف آرزوهایشان گذشته است. آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
روزگارم بر خلاف آرزوهایم گذشت خسته در حبس زمینم، ماه من یادم کن خستم ای خدا چقدر باهات حرف بزنم چقدر اشک بریزم چقدر منتظر بمونم تا به آرزوهام برسم مگه آرزوهام به چه بزرگیه که باید اینهمه پاشون بسوزم؟ شاید لیاقتم کمه؟! هر کیم هر چیم: ای خدا جز خودت کسی رو ندارم............>به دادم برس. چهار شنبه 4 اسفند 1389برچسب:, :: 1:1 :: نويسنده : مصطفی
  |
تبادل
لینک هوشمند
